Ahsen liep stage in Turkije met Erasmus+
Vorig jaar had ik de geweldige kans om stage te lopen in Turkije via het Erasmus+-programma. Toen ik hoorde dat we stage konden lopen in het buitenland, was ik al gelijk enthousiast! Mijn school en Erasmus+ regelden namelijk alles voor ons: van vliegtickets tot verblijf en zelfs de activiteiten die we daar gingen doen. Het is dus een perfecte kans voor studenten die zo’n ervaring willen opdoen en hun horizon willen verbreden.
“Deze kans kon ik natuurlijk niet laten! Niet alleen zou het goed staan op mijn cv, maar ik zou mezelf ontwikkelen, nieuwe mensen ontmoeten en meer zelfvertrouwen opbouwen.”
Eerlijk gezegd vond ik het best spannend om helemaal alleen naar het buitenland te gaan, ook al waren er wel andere studenten die ook gingen. Er komt toch veel verantwoordelijkheid op je af. Maar dat maakte het juist een uitdaging, dus ik besloot ervoor te gaan!
Hoe heb je je voorbereid?
We gingen met een groep van 10. Een paar weken voor vertrek kregen we informatie over ons verblijf en de werkplek. We zouden verblijven in de stad Izmit, vlakbij Istanbul. Daar zouden we in een restaurant werken waar ze traditionele Turkse gerechten maken. Hoe gaaf is dat?
Gelukkig was ons hotel maar 10 minuutjes lopen van ons werk. Ontbijt en lunch werden verzorgd door ons hotel, dus dat scheelde weer wat centjes. Onze docent gaf ook nog een paar tips over de kosten in Turkije, voor het avondeten en over de Turkse cultuur. En omdat ik zelf Turks ben, hoefde ik de basiswoorden zoals hallo en dankjewel niet meer te leren (Turken vonden het geweldig wanneer ze hoorden dat we deze woorden kenden!).
Voor de rest regelde onze school alles in samenwerking met het Erasmus+-programma. Wat wij moesten doen was een geldig identiteitsbewijs regelen en een stapel papieren ondertekenen. Daar zat een stageovereenkomst bij met het aantal uren dat je gaat werken en een aansprakelijkheidsverklaring. Daarnaast werd ook naar onze cijferlijst gekeken.
Daarna is het eigenlijk heel simpel: koffer inpakken en gaan. Ons avontuur zou 2 weken duren en ik kon niet wachten om te beginnen!
Hoe zag je leven in het buitenland eruit?
De eerste week vloog voorbij door alle nieuwe ervaringen en indrukken. We kregen allemaal uniformen en haarnetjes tijdens het werken. Niet super charmant, maar we waren er om te leren!
Ondanks dat ik Turks ben, heb ik geleerd om nieuwe gerechten te maken, zoals Turkse pizza en börek. Tijdens het werk had ik ook nog de rol van vertaler. De meeste Turken kunnen namelijk niet zo goed Engels, dus soms was het moeilijk voor ze om taken te geven aan de stagairs. Dan riepen ze mij, haha!
Na werk hadden we vrij, dus hadden we tijd om de stad te verkennen en leuke dingen te doen. Dat voelde altijd een beetje als vakantie. We maakten wandelingen door de stad, bezochten winkeltjes en aten bij lekkere restaurants.
De weekenden hadden we ook vrij. Onze school regelde dan activiteiten. Het eerste weekend gingen we naar Istanbul, aangezien dat paar uurtjes was met de bus. We bezochten de Blauwe Moskee, gingen naar de grote bazaar en naar een markt met allemaal nepmerken.
Ons tweede weekend was ook bijzonder. We gingen naar een pismaniye-fabriek, waar een Turks snoepgoed werd gemaakt dat erg op suikerspin lijkt. We mochten een dag meekijken hoe ze dat maakten. En ook proeven!
Hoe ervaarde je de lokale cultuur?
Omdat ik Turks ben, waren veel dingen voor mij wel bekend, zoals de gastvrijheid en bepaalde normen die verschillen met Nederlandse cultuur. Mijn vrienden vonden het bijvoorbeeld heel interessant dat Turken zoveel theedrinken. Om de paar minuten vroegen ze: “Thee?” Het was binnen 35 graden en ze dronken thee, apart!
Ook valt op hoe sociaal Turken zijn. Bij elke plek kon je wel een praatje doen, vooral in restaurants. Ze zijn nieuwsgierige mensen en kunnen snel connecties maken. Dus vrienden maken ging heel snel.
We zijn paar avonden met alle stagairs naar Turkse cafés gegaan waar ze livemuziek hadden, dat was ontzettend leuk. Een keer nodigde de zanger van de band ons uit om de Turkse dans halay te doen. Ik sprong meteen op, ook al kon ik het niet perfect. Daar stonden we dan met z’n tienen halay te dansen tussen de mensen die rustig aan het eten waren en naar ons keken. Dit was echt een hoogtepunt!
Welke tips kun je geven?
- Neem contant geld mee, dat heb je altijd nodig voor de taxi!
- De eerste paar dagen kan het moeilijk zijn, want je moet aan een nieuw ritme wennen. Maar geloof me, als je je aanpast en echt de moeite neemt om iets te leren van de cultuur en mensen, dan zal alles wat je meemaakt waardevol en mooi zijn voor later.
- Geniet van elk moment, want het is zo voorbij. Na deze reis heb ik me nog nooit zo vrij gevoeld. Ik wist meteen dat ik later meer landen wil zien. Dus mijn advies aan jou: gewoon doen! Je leert veel en je zult geen spijt krijgen.