Farah liep stage in Spanje met Erasmus+
Ik ben nu 18 jaar en zit in het tweede jaar van de mbo-opleiding tot onderwijsassistent. Als onderdeel hiervan heb ik 2 maanden stage gelopen op een basisschool in Valencia, Spanje.
“Zelfs als je niet altijd dezelfde taal spreekt, deel je toch ervaringen. Dat zorgt voor mooie herinneringen én persoonlijke groei.”
Waarom naar het buitenland?
Toen ik hoorde dat ik een buitenlandse stage kon doen, wist ik meteen: dit is een kans die ik móét grijpen!
Ik wilde ontdekken hoe het is om in een andere cultuur te wonen en werken, en of ik ook in het buitenland met kinderen zou kunnen werken. En eerlijk? Ik wilde ook leren om zelfstandig te zijn. En dat is zeker gelukt.
Hoe heb je je voorbereid?
De voorbereiding begon al ruim van tevoren. Ik moest mijn stageplek regelen, huisvesting zoeken en alle papierwerk op orde krijgen. Gelukkig kreeg ik hulp van school bij het vinden van een geschikte basisschool in Spanje. Ze hielpen me ook andere belangrijke dingen af te stemmen met de Spaanse school, zoals wanneer ik aan zou komen en hoeveel vrije dagen ik zou hebben.
Vooraf had ik alleen wat Spaanse woorden geleerd via Duolingo. Dat leek weinig, maar het hielp wel om me net iets zekerder te voelen. In Spanje zelf merkte ik pas écht hoe handig het zou zijn geweest om iets meer Spaans te kennen. Dat was soms lastig, maar ook juist iets waar ik veel van heb geleerd.
Hoe heb je het betaalt?
Mijn stage werd mede mogelijk gemaakt door de beurs van Erasmus+. Dat gaf echt rust. Daarnaast kreeg ik de uitwonende beurs en ov-vergoeding van DUO.
Ik had een begroting gemaakt van tevoren. Uiteindelijk liep alles erg goed en zoals ik van tevoren had verwacht.
Hoe was je eerste week?
Alles was nieuw: de stad, mijn kamer, de mensen. Spannend, maar ook superleuk. Valencia voelde meteen levendig en zonnig. De eerste dagen moest ik echt wennen – vooral aan het Spaans overal om me heen – maar gelukkig kwam ik snel in een ritme. Ik deed daarbij een fietstour om zo de stad te leren kennen, maar ook wat mensen.
Op stage werd ik warm ontvangen. De kinderen waren enthousiast en nieuwsgierig, en de collega’s waren aardig.
Hoe zag je leven in het buitenland eruit?
Ik woonde op een campus samen met andere studenten uit Spanje. Ik had mijn eigen kamer, badkamer en keuken – superfijn om m’n eigen plek te hebben.
De andere studenten spraken vooral Spaans onderling, dus echt veel gesprekken had ik niet altijd. Maar ik vond het alsnog fijn om niet helemaal alleen te zijn. Alleen al het idee dat er anderen om je heen zijn, gaf een gevoel van veiligheid.
Wat ik wel merkte, is dat ik door die taalbarrière nóg gemotiveerder raakte om Spaans te leren. Een paar woorden via Duolingo bleken niet genoeg. Volgende keer wil ik zeker beter voorbereid zijn – gewoon, om makkelijker contact te maken én meer uit zo’n ervaring te halen.
Hoe heb je nieuwe vrienden gemaakt?
In het begin vond ik het moeilijk om echt aansluiting te vinden, vooral door de taal. Maar tijdens stage en via andere internationale studenten in de stad maakte ik alsnog nieuwe vrienden. We gingen naar het strand en de ontdekten de stad verder samen.
Op school werkte ik met kinderen van verschillende leeftijden, wat mijn stage superafwisselend maakte. Elke dag was anders en ik leerde veel – over cultuur, onderwijs én mezelf.
Welke tips kun je geven?
- Begin op tijd met je voorbereiding, vooral voor huisvesting en papierwerk.
- Leer wat meer Spaans voordat je vertrekt – dat maakt alles makkelijker.
- Zoek bewust contact met andere studenten of stagiairs, ook buiten je stageplek.
- Wees flexibel: dingen gaan niet altijd zoals gepland, en dat is oké.
- Geniet! Voor je het weet zit je alweer in Nederland.
Wat heb je geleerd van je tijd in het buitenland?
Ik heb geleerd om zelfstandig te zijn, om te gaan met nieuwe situaties en om open te staan voor andere culturen en gewoontes. Ook heb ik geleerd dat communiceren meer is dan alleen taal – houding en energie doen ook veel. En: ik wil zeker nóg beter Spaans leren!
Waarom zou iedereen een keer naar het buitenland moeten?
Een buitenlandervaring dwingt je om uit je comfortzone te stappen. Je leert over andere mensen, maar vooral over jezelf. Ook als het spannend is of niet altijd makkelijk – het maakt je sterker en zelfstandiger.
Daarnaast ontmoet je mensen van over de hele wereld. Zelfs als je niet altijd dezelfde taal spreekt, deel je toch ervaringen. Dat zorgt voor mooie herinneringen én persoonlijke groei. Dus ja, ik zou het iedereen aanraden!