Luc deed een minor in Indonesië én een stage in Nepal
Ik heb twee buitenlandervaringen opgedaan tijdens mijn studie: een minor in Indonesië tijdens mijn bachelor en een stage in Nepal tijdens mijn master.
“Omarm het onbekende! Juíst daar leer je het meest en maak je de beste herinneringen."
Waarom naar Indonesië en Nepal?
Voor mijn BSc Spatial Planning & Design en MSc Spatial Engineering wilde ik zien hoe landen in Azië omgaan met ruimtelijke planning en natuurrampen. Omdat beide opleidingen vaak internationale projecten kennen, zocht ik bewust een buitenlandse ervaring om te ervaren hoe beleid, data en uitvoering in de praktijk samenkomen.
Ik koos eerst voor een minor in Yogyakarta (Indonesië) met Engineeringvakken in Planning, Civil Engineering en Architecture om een multidisciplinair fundament te leggen.
Daarna deed ik een stage & afstudeeronderzoek in Nepal. Daar werkte ik aan tools en data voor risico- en rampenbeheer en deed ik een afstudeerproject in Bardiya, in het zuiden van Nepal.
Hoe heb je je voorbereid?
Voor vertrek regelde ik tijdig alle documenten (visa, verzekeringen, universiteitsbrieven, onderzoekvergunningen) en stemde ik projecten af met de universiteit en gastorganisatie. Vroeg beginnen scheelt veel tijd bij lokale overheden met langere doorlooptijden en voorkomt dat je er uiteindelijk nog veel online moet regelen (dit duurt namelijk veel langer).
Voor korte trajecten koos ik bewust voor een hostel of guesthouse: betaalbaar, flexibel en sociaal. Tip: verblijf eerst een paar weken tijdelijk, verken daarna buurten bij daglicht, check reistijd naar campus of kantoor en vraag lokale collega’s om tips—zij weten welke wijken prettig en veilig zijn.
Hoe heb je het betaald?
Een buitenlandse minor of stage wordt zelden volledig vergoed, maar de leeropbrengst is het dubbel en dwars waard. Combinaties van universiteitsbijdragen en mobiliteitsbeurzen dekten in mijn geval een groot deel van de vluchten en kosten. Voor mijn minor kreeg ik een Marco Polo-beurs van de Rijksuniversiteit Groningen en voor mijn stage een Twente Mobility Fund van de Universiteit Twente.
- Reken op een eigen bijdrage, maar kijk dus ook naar beurzen om de kosten te drukken:
Beurs voor studie of stage in het buitenland (vaak ongeveer € 500, soms meer afhankelijk van je instelling) voor vliegtickets of dagelijkse kosten. - Facultaire/ITC-beurzen of onderzoeksgelden voor (een deel van) de reis- of verblijfskosten.
- Onderzoeksbeurs voor je onderzoek vanuit je faculteit.
Hoe was je eerste week?
Voor mijn minor in Indonesië landde ik in Yogya en rolde er direct in: eerst inschrijven en vakken kiezen, daarna een campusrondje, studentenkaart regelen, simkaart scoren en de Gojek/Grab-apps installeren. Ik nam een tijdelijk hostel vlakbij de campus om de buurt te verkennen. In de eerste studio-week liepen we een site-walk door een kampung en maakten we een mini-opdracht over straatprofielen en drainage—snel schetsen, meten, terug naar het lab.
Tijdens mijn stage & afstudeerperiode in Nepal het meteen doorpakken en beginnen op kantoor met een goed ritme. ’s Ochtends zaalvoetbal (beste wekker), Nepali milk tea, en korte stand-ups met teams uit onder andere. Malawi, Congo en Nepal. Samen met developers experimenteerde ik met AI-componenten voor snellere, reproduceerbare analyses. Middagritueel: dhal bhat met het team; afsluiten met thee voor ritme en teamgevoel.
Hoe zag je leven in het buitenland eruit?
In Indonesië vormden we projectgroepen met Indonesische medestudenten. Tussendoor pikte ik basis de Indonesische taal op voor veldbezoeken en gesprekken met bewoners. Al snel had ik een ritme: warung-ontbijt, college of lab, makan siang met de groep, en aan het eind van de dag nog referentiefoto’s schieten in een andere wijk. Zo landde ik snel—praktisch, sociaal en leerzaam.
In Nepal was de werksfeer open en collegiaal—collega’s voelen als vrienden. Buiten werktijd hield ik het simpel: hostel, samen eten, soms lezen. In mijn afstudeeronderzoek verplaatste de focus zich naar het veld: in Bardiya, in rurale dorpen langs de Babai-rivier, heb ik 500 huishoudinterviews afgenomen over overstromingsschade.
In internationale projecten leerde ik communiceren over cultuur- en tijdzonegrenzen: geduldig, duidelijk, nieuwsgierig en documenterend. Die balans van werken, sporten en samenzijn maakte het leven in Kathmandu én Yogyakarta licht en leuk.
De leukste ervaring was zien dat analyses en methodes ook echt landen in tools en beleid. Lastiger was dat data soms beperkt is of ontbreekt. Dat dwingt tot creativiteit, transparantie over aannames en het onderbouwen van keuzes met wat wél beschikbaar is.
Wat heb je geleerd?
Techniek is cruciaal, maar houding maakt het verschil: luisteren, aanpassen, doorvragen. De ervaring verscherpte mijn loopbaanrichting: liever kleinschalig, lokaal en dicht bij de gemeenschap, dan groot en bureaucratisch. Voeten in de klei, waar je impact ziet.
Welke tips kun je geven?
- Combineer studie en ontdekkingen. Plan een korte reis vóór/na je minor of stage om het land beter te leren kennen.
- Vraag een beurs voor uitwisseling of stage aan en check aanvullende universiteitsbeurzen. Makkelijk meegenomen voor tickets of dagelijks leven.
- Begin flexibel met wonen. Eerst een hostel of guesthouse; pas later iets vastleggen.
- Omarm het onbekende. Juíst daar leer je het meest en maak je de beste herinneringen.
Waarom zou iedereen naar het buitenland moeten gaan?
Een buitenlandervaring opent je wereld, niet alleen binnen maar ook buiten de universiteit, stage of afstudeeronderzoek. Je leert samenwerken over grenzen heen, ziet hoe je werk betekenis krijgt in context en ontdekt waar jij de meeste waarde toevoegt of je het beste voelt. Of je nu een minor volgt, stage loopt of afstudeeronderzoek doet: je wint aan professionaliteit, veerkracht en kijk op de wereld.
Namaste, of… dadah! Als je nog vragen hebt over een buitenlandervaring in Nepal of Indonesië, stuur gerust een email via de knop hieronder.