Een tweede thuis vinden: studie in Indonesië

Na een vakantie in Indonesië werd Lotte verliefd op het land. Ze vertrok in 2019 voor haar studie naar Bandung en grijpt iedere kans aan om naar dit mooie land te gaan.
Geschreven door Lotte
Bandung, Indonesië
Lees het verhaal van Lotte in Bandung

Selamat datang di Indonesia! Oftewel: Welkom in Indonesië! Dit is het land waar ik in augustus 2019 naartoe verhuisde in het kader van het Darmasiswa Indonesia Scholarship Program. Om precies te zijn verhuisde ik naar Bandung, de op vier na grootste stad van Indonesië op het eiland Java. Als Darmasiswa student ging ik namelijk studeren aan de Universitas Padjadjaran Bandung (UNPAD).

“Van een echte cultuurshock was geen sprake, maar toch waren de eerste weken even wennen.”

Darmasiswa is een 10- of 12-maanden durend studiebeursprogramma van het Indonesische Ministerie van Educatie en heeft als doel internationale studenten bekend te maken met de Indonesische taal (bahasa Indonesia) en de verschillende culturen van het land. Ik had gekozen voor de taaltrack, dus dat betekende vijf dagen per week les in en over Indonesië!

Voorbereiding

Mijn voorbereiding op dit studieavontuur begon ruim een half jaar voor vertrek, toen ik ging solliciteren voor deze studiebeurs en de benodigde documenten moest verzamelen. Maar de échte voorbereiding begon toen ik in mei hoorde dat ik was aangenomen.

Ik moest bijvoorbeeld vaccinaties halen, vliegtickets boeken, een internationaal rijbewijs halen, mijn kamer in Nederland onderverhuren en ik wilde mij alvast oriënteren op accommodaties in Bandung (ik deed dit via de app Mamikos). De Darmasiswa commissie hielp mij met het aanvragen van het visum (VITAS, dat later wordt omgezet in een ITAS mahasiswa) bij de Indonesische ambassade in Den Haag.

Financiering

Het leven in Indonesië is een stuk goedkoper dan in Nederland. Met het maandelijkse studiebeursgeld (omgerekend ca. € 185) kon ik makkelijk de maandhuur voor mijn studentenkamer betalen (omgerekend ca. € 125). Een heerlijke nasi goreng (gebakken rijst) heb je al voor € 1.

Met een studentenvisum mag je niet werken in Indonesië, dus een klein spaarpotje vooraf is wel fijn als je nog extra tripjes wilt maken naast de studie (zeker doen!). Naast de financiële bijdrage kreeg ik via het studiebeursprogramma ook een Indonesische bankrekening, met bijbehorende bankpas, en een Indonesische zorgverzekering.

De eerste weken

De verhuizing naar Indonesië voelde voor mij als teruggaan naar mijn tweede thuis, omdat ik eerder al had gestudeerd in Yogyakarta (Universitas Gadjah Mada, 2016/17) en veldwerk had gedaan in Balikpapan (2018). Van een echte cultuurshock was dus geen sprake, maar toch waren de eerste weken even wennen.

Indonesië en Nederland zijn in veel opzichten verschillend van elkaar: de geluiden, de mensen, het geloof, het eten en het chaotische verkeer in Indonesië zijn een paar voorbeelden. In de eerste weken probeerde ik dus niet al te veel te plannen en de tijd te nemen om alles op me in te laten werken. Via couch surfing en door mensen aan te spreken op de campus van de universiteit ontstonden de eerste vriendschappen.

Leven in Indonesië

Mijn studietijd in Bandung was echt fantastisch! Waar ik vooral heel erg van heb genoten is het sociale aspect. Ik werd lid van de Muay Thai, trainde mee het universiteitshockeyteam en ik kocht een fiets en sloot mij aan bij een fietsclub. De sporttrainingen werden vaak afgesloten met eten in één van de vele leuke eetstalletjes in Bandung.

Sportmaatjes werden goede vrienden, die mij soms uitnodigden voor bijzondere gelegenheden en activiteiten zoals kamperen op een berg, trouwerijen, concerten, hikes en familiediners. Op deze manieren leerde ik het land en de taal nog beter kennen, op een andere manier dan in de collegezaal.

Door open te staan voor nieuwe dingen probeerde ik alles uit mijn studieperiode in het buitenland te halen, ook al vond ik het onbekende soms best spannend! Maar ook aan toekomstige buitenlandstudenten zou ik adviseren om verwachtingen en gewoontes vanuit Nederland een beetje los proberen te laten, om zo uit je comfortzone te komen. Ik kan uit ervaring spreken dat juist dan de meest leerzame en onvergetelijke ervaringen zullen komen!

Mindere momenten

Ondanks die vele leuke momenten had ik ook wel eens heimwee, bijvoorbeeld tijdens Kerst of toen ik een fietsongeluk had gehad en er op dat moment geen familie was die even bij mij kon zijn in het ziekenhuis. Door cultuurverschillen ontstonden er soms ook wel eens ongemakkelijke situaties. Op zo’n moment zijn er geen Nederlandse vrienden in de buurt waar je even mee kan sparren. Gelukkig kon ik achteraf vaak wel weer lachen om die situaties.

Waarom naar het buitenland?

Aan de andere kant zijn het juist die cultuurverschillen die mijn studie in het buitenland zo waardevol hebben gemaakt. Naast directe vaardigheden (bijv. Indonesische taalvaardigheid), ontwikkelde ik door die cultuurverschillen ook indirecte vaardigheden (bijv. flexibiliteit, geduld, dankbaarheid, zelfstandigheid). De Indonesiërs zijn onwijs vriendelijk en gastvrij, in wat voor situatie ze ook leven.

Door een lange tijd samen met de lokale mensen te leven, leerde ik om naar het halfvolle glas in het leven te kijken. Een levensbenadering waar ik tot vandaag de dag veel aan heb. Alleen al om die reden had ik het studeren in Bandung voor geen goud willen missen!

Lees meer stories over